Oyuncu Bir Merdiven Hayat
Merdiveni çıkan, gözlerine yakalanan bir anda oyun arkadaşın oluveriyor. Biz büyüklere has bitmek tükenmek bilmeyen kendini inandırmalar. Bir bakıveriyoruz, yılları bırakmışız ardımızda. Zaman ne yücelttiklerimize aldırmış, ne de göz ardı ettiklerimize. Hep baka durmuşuz yüzlerce yüze. Bir cüsseli ad, bir gezgin bakış, bir makyajlı ayna telaşı, bir içten gülümseme cömertliği ve listeye eklenmek istercesine kişiler manzumesine doluveren binler. Bir anlık duruşta akıverende insanı düşündüren bir merdiven.
Basamakları aşanda patronunu mu görüyorsun? Kapıyı dönüveren iş arkadaşlarınla, geçip giden günlerde nasıl bir tekrar ortağısın? Bu sahnede sen yerden nasıl bir maske alıp da çıktın platforma? Sen yüreğini hiç kandıramadın ki. Biliyorsun hep sana hatırlatacak ruhun acımasızca. Bir günaydında bırakacak insanlar yüzlerini. Masa başı yabancılar, çay bardağı yalnızlarını ağırlarken, adımlarını kovalayanın alelacele kendini taşıdığı katlara yayılan bu oyunda, sıfatların kapışılma telaşına tanıklık ediyorsun. Biri kurt sıfatını deniyor üstüne, satıcı kimliğime pek de yakıştı dercesine keyifli. Sense içine serpilende yeşertmek istediklerinin üstüne basarak odana dönüyorsun. Duygularını rakamlarda yoruyorsun.
Mesafeye saçılmış gözler, seçilmiş kelimeler, bilinçli ceketinin hakkını verişlerle daralan kendine yakın. Excel, Word yazılımlarıyla oynayan yetişkinler arasında geçen hayat. Ne deniz mavisi, ne güneş sarısı, ne de işyerlerinden kendini sahile atmış bir rüzgar. Bir kabul cehennemi bu iş dünyası. Sadece sevebileceklerini değil, kendini de kaybediyorsun. Bir isyan sende başlayan. Yüzlerinden ve senden uzak insanlara yakın, bir merdivenin basamaklarındaki adam oluveriyorsun. Bir günaydınla başlıyor yabancılaşma. Bir orta şekerli gülümseme getiriyor abla, sabah kahveniz diyerekten. İnsan olduğunu hatırlıyorsun. Merdiveni dönen canı yanmışlıklarımız, terk edilişlerimiz, göz yaşlarımız, hasta olan çocuğumuz, bir sevgilinin bizi anlamamış olması yada yalnızlık değil mi? Ayakkabılarının içinde sırtı dönük insanlar. Bir merdiven koridorunun hiç anlatamadıkları. Günaydın Ferit Bey ile başlayan bir başka gün. Kendini bulduğun bir ad. Yalanlarını dosyalamıştın ya, düzenliydin hatırlamadın mı? Aşk ile düzensiz çarpar kalp. Tekrarlarda atışlar yavaşlar. Merdiven saçlara işlenen günleri karşılar. Kendini unutan insanlara eşlik eder Excel hücrelerine çıkan kapılara kadar. Hala onu...hayatı, benim merdivenimde.
14/12/2005
Oyuncu Bir Merdiven Hayat
Basamakları aşanda patronunu mu görüyorsun? Kapıyı dönüveren iş arkadaşlarınla, geçip giden günlerde nasıl bir tekrar ortağısın? Bu sahnede sen yerden nasıl bir maske alıp da çıktın platforma? Sen yüreğini hiç kandıramadın ki. Biliyorsun hep sana hatırlatacak ruhun acımasızca. Bir günaydında bırakacak insanlar yüzlerini. Masa başı yabancılar, çay bardağı yalnızlarını ağırlarken, adımlarını kovalayanın alelacele kendini taşıdığı katlara yayılan bu oyunda, sıfatların kapışılma telaşına tanıklık ediyorsun. Biri kurt sıfatını deniyor üstüne, satıcı kimliğime pek de yakıştı dercesine keyifli. Sense içine serpilende yeşertmek istediklerinin üstüne basarak odana dönüyorsun. Duygularını rakamlarda yoruyorsun.
Mesafeye saçılmış gözler, seçilmiş kelimeler, bilinçli ceketinin hakkını verişlerle daralan kendine yakın. Excel, Word yazılımlarıyla oynayan yetişkinler arasında geçen hayat. Ne deniz mavisi, ne güneş sarısı, ne de işyerlerinden kendini sahile atmış bir rüzgar. Bir kabul cehennemi bu iş dünyası. Sadece sevebileceklerini değil, kendini de kaybediyorsun. Bir isyan sende başlayan. Yüzlerinden ve senden uzak insanlara yakın, bir merdivenin basamaklarındaki adam oluveriyorsun. Bir günaydınla başlıyor yabancılaşma. Bir orta şekerli gülümseme getiriyor abla, sabah kahveniz diyerekten. İnsan olduğunu hatırlıyorsun. Merdiveni dönen canı yanmışlıklarımız, terk edilişlerimiz, göz yaşlarımız, hasta olan çocuğumuz, bir sevgilinin bizi anlamamış olması yada yalnızlık değil mi? Ayakkabılarının içinde sırtı dönük insanlar. Bir merdiven koridorunun hiç anlatamadıkları. Günaydın Ferit Bey ile başlayan bir başka gün. Kendini bulduğun bir ad. Yalanlarını dosyalamıştın ya, düzenliydin hatırlamadın mı? Aşk ile düzensiz çarpar kalp. Tekrarlarda atışlar yavaşlar. Merdiven saçlara işlenen günleri karşılar. Kendini unutan insanlara eşlik eder Excel hücrelerine çıkan kapılara kadar. Hala onu...hayatı, benim merdivenimde.
14/12/2005
Oyuncu Bir Merdiven Hayat
posted by Erdem Ferit Baskaya | 1:30 ÖÖ
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home