Ege Aşk Gibi İki Dili Konuşur
Suskunsun. Gecesin. İçimsin. Zihin, kollar, ruh farklı yerlerde. Damarlarım şehirle dolu. İçime çektiğim bu hava Egeli. Deniz karşı kıyının dilinde de beni seviyor. Beni sarsıyor. Onlarca masa, bir ten, biraz düş. Biz yıllarca karışmışız. Hep sevilmiş insanların şarkılarını söylemişiz kol kola. Savaşmışız aşkla. Yıkılmış, savrulmuşuz. Açmışız her çiçeğin rengine hasret. Koynunda sarıyı anlamış pembe. İnsanca koklamışız anasonu. Hep anlatmışız karanlığa. Biz, biz olalı bu toprağın içinde kaybolmuşuz. Kan, gözyaşı, şarkı olmuşuz. Tarihi sarınıp da geleceğe çıkmışız. Martı olmuş, gemileri kovalamışız. Ay ışığına sığmamışız. Sendelesek de yolumuzu bulmuşuz hayatta. Hep gülümsemişiz yıllar yanaklarımızı kaplarken. Terk edilsek de, umudu kadehte bırakmamışız. Biz bu denize bakmış çocuklarız. Bu maviye doğmuş hayranlarız. Güneşin kardeşleri, zeytinin evlatlarıyız. Yüreğimiz Egeli. Biz, biz olalı bir vapuru izleriz salınırken. Işıklarında döneriz evimize her İzmirli gibi.
Biz, bizi üzen kızları da severiz. Başımız döndüğünde sokaklarına tutunuruz şehrin. İnsan selinde ıslanır, akar geçeriz yüzleri. Bir gitarın sesine tebessümle döneriz. Bir masada hemen dost oluveririz beyaz peynirle. Biz Egeliyiz. Severiz kızları. Biz yılmayan aşıklarız. Biz çizgilerini takip ederiz de resmin, onu bırakamayız kendi halinde. Tutkuyla çekiştirir, bükeriz gerçeküstüne. Ufkuna kaçar da, sıradanlığa dayanamaz bu isyan. Bu dans tüm Egelileri izler yüreklerinde.
Her nefes alış beni kendimde tutuyor. Yumruğumu iyice sıktığımda elim beni bana anlatıyor. Bodrum’un beyaz evleri parmak uçlarımda. Bu güçlü hisle ağırlıyorum içimle buluşan Ege kasabalarını. Yaz kış gönül sarhoşuyuz. Biz sadece hayatın peşinden koşarız. Durur yağmur tanelerini dinleriz. Adımlarımızda geride kalan saçları mitoloji kokan tanrıçalardır. Biz hep kendimizden geçtik. Biz hep meltemle okşandık. Biz bu kokuya gömdük başımızı. Egeli doğduk , Egeli öleceğiz günbatımını izler gibi. Biz balığımızın tadına teşekkür edeceğiz. Rokamızı eksik etmeyeceğiz tabağımızdan. Soframızda zeytinyağı, yine kadehimizde karışacağız bu denizin sesine. Canımızı yakan kızlar da olmasa Egeli olunmazdı.
Ege Aşk Gibi İki Dili Konuşur
16/12/2005
Ximeroni adlı Yunan müziği eşliğinde Cuma, Cumartesi’ye yakın.
Biz, bizi üzen kızları da severiz. Başımız döndüğünde sokaklarına tutunuruz şehrin. İnsan selinde ıslanır, akar geçeriz yüzleri. Bir gitarın sesine tebessümle döneriz. Bir masada hemen dost oluveririz beyaz peynirle. Biz Egeliyiz. Severiz kızları. Biz yılmayan aşıklarız. Biz çizgilerini takip ederiz de resmin, onu bırakamayız kendi halinde. Tutkuyla çekiştirir, bükeriz gerçeküstüne. Ufkuna kaçar da, sıradanlığa dayanamaz bu isyan. Bu dans tüm Egelileri izler yüreklerinde.
Her nefes alış beni kendimde tutuyor. Yumruğumu iyice sıktığımda elim beni bana anlatıyor. Bodrum’un beyaz evleri parmak uçlarımda. Bu güçlü hisle ağırlıyorum içimle buluşan Ege kasabalarını. Yaz kış gönül sarhoşuyuz. Biz sadece hayatın peşinden koşarız. Durur yağmur tanelerini dinleriz. Adımlarımızda geride kalan saçları mitoloji kokan tanrıçalardır. Biz hep kendimizden geçtik. Biz hep meltemle okşandık. Biz bu kokuya gömdük başımızı. Egeli doğduk , Egeli öleceğiz günbatımını izler gibi. Biz balığımızın tadına teşekkür edeceğiz. Rokamızı eksik etmeyeceğiz tabağımızdan. Soframızda zeytinyağı, yine kadehimizde karışacağız bu denizin sesine. Canımızı yakan kızlar da olmasa Egeli olunmazdı.
Ege Aşk Gibi İki Dili Konuşur
16/12/2005
Ximeroni adlı Yunan müziği eşliğinde Cuma, Cumartesi’ye yakın.
posted by Erdem Ferit Baskaya | 12:48 ÖÖ
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home