Yeterince Yalnızdım

Seni düşünmek için yeterince zamanım vardı. Yeterince yalnızdım. Aşinaydım paylaştığım boşluğun takıldığı yüzlere. Perdeleri çekilmiş bir gece hapsinde sendin pencerem. Karanlığıma dizmiştim seni anlatan düşünceleri. Yeterince haksızdım. Yetiremediğimce kelimeler, bir cümlede hayıflanır. Çaresizlik denizden utanır. Günbatımı bu kadar dayanılmaz iken, nasıl uzak kalınır. Kızılın yangın sarışı şehri baştan çıkarır. Vapur seyreyler karşı kıyıları. Her volta atışında Karşıyaka'ya, bir sevgili gibi yaklaşır martıdan dinleye durduğu masala. Bu gözlerini kaçırışın sessizliğidir ışıklar. Saçlarında kokar anımsamalar. Bir çiçek olmalı yüreğin. Sarının ayçiçeğini bırakamayışı gibisin. Yeterince güneşlisin.

15.06.2006