Başka Öyküler

Zor soruların kolay cevapları olamadık hiçbir zaman. Denizler de geride kalmış aşklar gibi. Başka öyküler başka martılar, inişli çıkışlı, güneşli uzaklar. İnsanı içine alan bu hayal keskin ve soğuk sekiz kırk vapurunda. Yeni bir hafta, yabancı olmadığım bir yabancılaşma. Çay, çay diye dolaşan Atilla Abi’ydi artık. Avucumun içine sığınmıştı sıcaklık. Bense yirmi dakika sonra sahne alacaktım beni inandıramadıkları bir yalanda, hayatını kazanma oyununda. Rüzgar içindeki insanı üşütür. Başını kaldırışın bir bakış arar karışacak. Ansızın elinin tutulması ne güzeldir. Anı birlikte susturmak ne değerlidir. Karşıyaka hoş geldin dedi kelimelerime. Yüzüm donuyordu. Martıları duyan bir iskele, sessiz insan akıntılarını karşılayan ışıklar.