Gerçek miydik?
Hayat ne söz verdiğin gibi, ne de sözlerdeki gibi. Gerçek seni uyandırdığında sen yine de duymak istediğin masala geliyorsun büyümek istememiş bir çocuk gibi. Yalnızlığın kaçışı yok, seni sende bulacak geceler. Ben sana sesimde sokulsam da, sen kendi gözlerinde karşılayacaksın duygularını. Göğsümde duyamazsın aşkımı. Suskunluğuma sorsan da söylemez, kelimeler geri durur sesimden. Ne geliyorsa içimden sessizleşir. Gerçek paylaşılamayan bir masal gibidir. Tebessüm ettiğinde, tebessüm edersem bir parça düşürürüm içimden. Küçük bir sır gibi yakalayabilirsen bende bir armağan açabilirsin sözlerimden, sana gerçek değilmiş gibi gelen. Sana vardığında gerçek olan, seni hayal kırıklığına uğratmasın, parçalarım gönlüne batmasın. Seni seviyorum demenin farklı yollarını bulmuştur dudaklarım, düşüncelerin beni bırakmasın.
11/03/2007
İzmir
11/03/2007
İzmir
1 Comments:
"Gerçek paylaşılamayan bir masal gibidir"...ne kadar güzel... içime dokundu gerçeğin hep güzel yansıması olan sözlerin..kalbinden çıkıp başka kalplere uzanan dokunuşlar, titreşimler gerçeğin izleridir...tümüyle paylaşılmasa bile "var" dır...
Yorum Gönder
<< Home