Yalnızlığın Sınırı Sevgi

Yorgunum. Gözlerimi kapadım yine içime. Kelimelerimi yetiremiyorum artık gecelerime. Dile getirilemeyende, yalnızlığın sınırı sevgi. Uçsuz bucaksız bakışlardan çıkartılmış anlar, bir gülümseme tebessüm ettiren, bir derin öylesine sevdiren, bir öte can atarcasına paylaşılmak istenen. Zaman senin kadar çekici. Sürüklenense her zamanki gibi kendinden geçmiş geçici. Bir yürüyüş buluvermiş, ardını kovalayan sokağını. Adımlar almış başını gitmiş. Ayak seslerinde bir kızı sormuş hiç bırakmayan düşünceler. Sessizliği bir dilim ömür sakininden dinlemek ister misin, diye yinelemiş durmuş defalarca içi. Bir koku olur da sokulur musun yaşamın doldurduğu gezgin boşluğuma? Sızar mısın sende heyecanla başlayana? Cevap sesini aramış. Bir davetsiz burukluk yüklenmiş yüreğine. Sırtında şehri hissetmiş olanca gücüyle. Gözlerini açmaya cesaret edememiş. Teniyle buluşan üşüme hissinde kabul etmiş hayallerine yaslı salınan kayıkları. Huzur bulmuş, annesince sallanan bebek gibi. Uyku dolmuş gözlerine teslim olmuş, bir gün kandırıldığı masallarda olduğu gibi uyandırılıverir diye.

Çizgi omuzlarına sığınmış ne güzel. Bir dokunuş gizlemiş saçlarına gece. Bir anımsama kaçmış senden, hala bende. Bir düş anlatır durur. Ben de dinlerim bıkmadan. Kelimelere yer açamasa da cümlelerim, sadece gözlerimin ardı benim. Odam göğsüme dayanmış, nefes alışlarımda yalnızlığımı bana hatırlatıyor. Bir gün denizi martısı zamandan seni çıkartıyor. Yırtıcı çığlık boşluğu acıtıyor. Sanki hiç duyulamayacağına isyankar. Aynı zamana doğmuş yakalanmışların, biraz daha kalmak isteyişlerine aldırmayan yıllarda ben de kayboldum. Ben bu şarkıya ihanet ettim ya, çekeceğim geceleri üstüme. Bir bilinç kaşifinin ufku limana yaslanmış, günbatımlarında anlatıyor uzakların cazibesini. Kanatların özlediği keşifler haydi diyor. Haydi çık gel. İçimi aşan yolculuğun sorumluluğunu taşıyorum. Kalmanı istemeye hakkım var mı? Tıraş olurken ayna masal anlatmıyor. Zaman geçiyor.

Yorgunum. Hangi kelimelerimi istersin? Seni özler sözler. Şehir akıyor. Kumsal delicesine koşuyor denizle. Bense hala derin bir iç çekişim. Beni gözlerimde anlayabilir misin? Bir tesellinin çıplak ayaklarını yakalar mı serinlik? Hayat anımsatır mı büyüdüğünü sanan çocuklara? Unutulur muyuz gecenin içinde, yıldızlardan bir köşe seçerken. Yalnızlığımı bir an için sende bıraksam, saklar mısın? Yoksa sen de yasaklar mısın?

11/04/2006

İzmir Geceyarısını Geçiyor, Ya Sen?